- Szczegóły
-
Kategoria: 11. Nowa Zelandia
-
Odsłony: 4890
15-17 wrzesień 2013 roku (403-405 dzień)
|
|
Trekking w Abel Tasman okazał się miłym zaskoczeniem. W Australii napatrzyliśmy się na wybrzeża, więc nie spodziewaliśmy się rewelacji. A tu proszę i ładnie i widoki są. Po drodze okazy fauny - foki, przeróżne ptaki, w tym weka – najśmieszniejszy ptak świata. Przypomina odrobinę kiwi, ale nie jest tak kudłaty i nie ma długiego dzioba. Gdy zobaczy człowieka biegnie w jego kierunku na oślep. Mamy jednak wrażenie, że nic nie widzi, tylko słyszy. Jak coś mu zaszeleści pędzi w tym kierunku jak szalony. Na kempingu podchodził do namiotu, kręcił się przy ognisku, potykał o drewno. Dopytaliśmy się czy przypadkiem nie jest ślepy. Nowozelandczycy twierdzą, że nie – jest po prostu przyjacielski. Hmm, naszym zdaniem jednak trochę niedowidzi.
W drodze powrotnej wstępujemy jeszcze w kilka fajnych miejsc, w tym na plażę Wharakiri. Aż szkoda, że jest już późno i nie możemy tu posiedzieć dłużej. Jest przecudnie, a zachód słońca nieziemski.
 |
 |
 |
 |
| Pierwszy przystanek to miasto Nelson nad Zatoką Tasmańską. |
 |
| Plaża Tahunanui |
 |
| Nelson z plaży |
 |
| Przed zderzeniem |
 |
| Przed zgnieceniem |
 |
| Widok na Park Narodowy Kahurangi |
 |
| W oddali Zatoka Tasmańska |
 |
| Zbliżamy się do Parku Narodowego Abel Tasman |
 |
| Jednak najpierw robimy przebieżkę do największej dziury w okolicy. |
 |
| Sprzęt na ekstremalne pogody - niczym komandos. |
 |
| Pokaz siły... |
 |
| ...i wrażliwości na piękno natury. |
 |
| Całkiem przyjemnie nam się brykało po ścieżce. |
 |
| Dziura była tak głęboka, że nic w czeluściach nie dostrzegliśmy. |
 |
| Bezdomny |
 |
| Poranek na okolicznych łąkach |
 |
| Rzut oka na Zatokę Tasmańską i ruszamy dalej. |
 |
| Straszą i straszą tymi potworami. |
 |
| Plaża Totaranui |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Przy Zatoce Anapai |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Morze Tasmańskie |
 |
| Plaża Anakatapau |
 |
| Powrót do dzieciństwa |
 |
| Weka w zastępstwie kiwi. Przyglądała się przybyszom z niedowierzaniem. |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Separation Point |
 |
| Zebranie spółdzielni "Srokaty Kormoran" |
 |
| Mieszkańcy parku |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Rozlewiska rzeki Wainui |
 |
| Grzejemy się podwójnie. |
 |
| Majtasy poprane, więc w drogę. |
 |
| Ścieżka do wodospadu. |
 |
| Nad rzeczką Wainui |
 |
| Mały wodospad |
 |
| Duży wodospad Wainui |
 |
| Bujanko na moście |
 |
| Park Narodowy Abel Tasman |
 |
| Najczystsza woda w Nowej Zelandii, czyli źródła Pupu. |
 |
| Strumyki Pupu |
 |
| Gdzieś przy Złotej Zatoce |
 |
| Farewell Spit |
 |
| Farewell Spit |
 |
| Farewell Spit |
 |
| Farewell Spit |
 |
| Wygląda jak czaszka kosmity. |
 |
| Variable oystercatcher'y z pewnością czekają na ostrygi. |
 |
| Magiczny kamień |
 |
| Farewell Spit |
 |
| Powiało |
 |
| Zapachniało |
 |
| Zabeczało |
 |
| Gołąb gigant |
 |
| Plaża Wharakiri |
 |
| Najpiękniejszy zachód słońca - na plaży Wharakiri. |
 |
|
|
